De basis van Ermias Kifleyesus’ kunstpraktijk wordt gevormd door begrippen als spoor en vergankelijkheid, mensen en plaatsen. Sinds een aantal jaar werkt de kunstenaar aan een lopend project rond internationale telefooncabines zoals die in de meeste steden voorkomen, en van waaruit mensen in het buitenland naar familie en vrienden bellen. Het zijn plekken, vaak bezocht door migranten, van waaruit verbindingen met andere plaatsen over de hele wereld ontstaan; zij weerspiegelen hoe samenlevingen, door de toenemende stroom mensen, sneller veranderen dan op enig ander moment in de geschiedenis. Kifleyesus installeert op de muren en tafels van deze cabines gevouwen posters en vellen papier die na verloop van tijd bedekt worden met de door bellers gemaakte interactieve aantekeningen, markeringen, krabbels en tekeningen. De kunstenaar gaat eens per week de vellen ophalen die, eens opengevouwen, gevuld blijken met deze dynamische sporen en markeringen.
ENDLESS CITIES
2014–lopend
Deze reeks werken vormt de kern van Kifleyesus’ sociaal geëngageerde praktijk, en werd gerealiseerd in internationale telefooncabines in en rond Brussel, Antwerpen en Gent. Velen zijn geproduceerd op basis van gevouwen papieren posters en advertenties die enkele van 's werelds meest gerenommeerde en fotogenieke beroemdheden van de westerse cultuur portretteren. Door hun blootstelling aan de dagelijkse stroom van bezoekers in de cabine echter, raken hun beelden langzaam uitgewist, vaak tot op het punt waar ze volledig onherkenbaar zijn geworden. Beelden van geïdealiseerde schoonheid worden uitgewist door de lagen gecombineerde abstracte tekens van velen.
THERE IS NO ZEBRA CROSSING IN BERLIN
2014
Deze muurschildering werd in situ geproduceerd in het M HKA, en beslaat een hele muur die met behulp van een techniek die de kunstenaar heeft ontwikkeld om beelden op verschillende oppervlakken over te brengen, werd bewerkt. Een aantal van de vele werken van de kunstenaar die in telefooncabines werden gemaakt werden overgezet op stukken stof, die vervolgens direct op de architectuur werden aangebracht, en uiteindelijk samen een zeer gedetailleerde 'all-over' compositie vormen. Deze transfertechniek kan als symbool worden gezien voor de migratie van visuele vormen doorheen een veelheid van terreinen. (NH)